Vorige bericht
Vorige bericht
Landgoed de Peerdegaerdt is niets zonder de inzet van vrijwilligers. Tijdens bijzondere dagen als NLdoet en de Natuurwerkdag kan De Peerdegaerdt standaard een beroep doen op een groep enthousiaste gemotiveerde aanpakkers. Maar ook op dagelijkse basis lopen er op het landgoed extra handjes rond die helpen bij het reilen en zeilen. Zo ook Steven, die na een lange carrière ineens een heel ander pad in moest slaan en pardoes op De Peerdegaerdt terechtkwam… Vandaag stellen we hem graag aan je voor, want we hebben ‘m even goed aan de tand gevoeld. 😉
Steven! Wie ben je en waarom oftewel vertel eens wat over jezelf.
“Nou, Ik ben Steven. Ik woon in Den Bommel, het laatste Zuid-Hollandse eiland. Ik ben al 27 jaar samen met mijn vrouw, in 2013 getrouwd en we wonen nu na wat verhuizingen heel fijn in een leuk dijkhuisje op het mooie eiland. Ik ben afgestudeerd aan de School voor Fotografie in Den Haag en heb ook gewerkt als fotograaf vooral in de muziekbranche. Daarnaast ben ik werkzaam geweest in de zorg en uiteindelijk als frontend developer in de ICT terechtgekomen binnen zorgorganisaties, waar ik ook nog regelmatig de camera ter hand kon nemen voor fotografie voor flyers en dergelijke.
Twee jaar geleden hield het bedrijf waar ik toen werkte op te bestaan en dat betekende dus ook de stekker uit mijn functie. Voor mij was het de uitgelezen kans om iets anders te gaan doen. Ik maakte me geen zorgen, want met meerdere opleidingen op zak en jaren ervaring dacht ik zo weer een leuke klus op mijn pad te treffen. Maar ja, dat liep anders en dat had ik niet verwacht.
Het was in ieder geval wel duidelijk dat ik het over een andere boeg moest gaan gooien. Het UWV is daarin zeker een enorme steun en zo kwam ik al snel uit op actief vrijwilligerswerk naast het solliciteren, want dat loopt gewoon door.”
Hoe kwam je op het spoor van De Peerdegaerdt?
“Ik vind buiten werken en fysiek bezig zijn heel leuk. Ik heb zelf een moestuin thuis van 200 m² aan de rand van het dorp. Vorig jaar volgde ik de Moestuin Workshop op De Peerdegaerdt en toen dacht ik al misschien zoeken ze daar wel iemand. Toen ben ik gaan kijken op de website en zag ik dat er een vacature voor klusjesman openstond. Vervolgens gesolliciteerd en meegedraaid op het landgoed, met de zorg en de moestuin. Het beviel en zo ben ik in samenspraak met UWV aangehaakt als vrijwilliger in de keuken en de moestuin.”
Wat heeft je gemotiveerd om juist hier vrijwilligerswerk te komen doen?
“Omdat ik de Workshop Moestuinieren had gevolgd weet ik hoe mooi De Peerdegaerdt is. En wat een geweldige moestuin er ligt. Biologisch ook nog. Ik vind het werken met mijn handen leuk. Van iets niets maken en ervan eten, dus wilde ik de keuken in! Niet meer vanuit een kantoor, maar heel anders. Een mooi beginpunt van iets heel nieuws op een inspirerende plek en dan kijken wat er gebeurt.”
Wat dacht je toen je voor het eerst door de poorten van De Peerdegaerdt liep?
“Ik vond het spannend, op een leuke manier. Ik was nieuwsgierig. Wie werken er en hoe werkt het? Ik dacht eerst dat het klein was, 6 mensen ofzo qua team en dan ook zo’n 6 deelnemers… Maar het is heel groot! Uit elke hoek komt wel weer iemand tevoorschijn. Ja, de omvang verbaasde me wel.
Mijn ervaring was wel echt meteen heel leuk. Het zijn fijne mensen die hier werken. Echt heel tof.”
Wat is je indruk van hoe het hier gaat inmiddels?
“Ik vind het er leuk en positief aan toegaan. Het is een leuke chaos waar je in belandt en toch ook wel weer ergens juist georganiseerd. Het is niet zo in vakjes en hokjes. Meer in het moment. Er hangt gewoon een goede vibe.”
Wat vind je op dit moment het allerleukste aan je vrijwillige functie op De Peerdegaerdt?
“Het koken, zeker omdat ik nu ook kennis maak met de veganistische keuken. Ik heb allemaal boeken meegekregen en leer zoveel! Ik eet nu de afgelopen weken eigenlijk ook alleen maar veganistisch thuis. Ik experimenteer en mijn vrouw vindt het ook heel erg lekker allemaal.
Ik heb me altijd goed kunnen redden in de keuken, vind het ook leuk. Ik ben rustig, heb het overzicht en kan gestructureerd werken. Allemaal dingen die helpen als je voor grotere groepen kookt. Ik weet ook wel welke smaken bij elkaar passen.”
Koken was dus een hobby?
“Ja en dan vooral de Italiaanse keuken. Ik ben gek op Italië en alles wat met het land te maken heeft dus ook het eten. Het is rustgevend, koken. Al is het hier natuurlijk minder rustig, omdat je voor veel mensen kookt. Daar moet ik wel even aan wennen. Maar ik vind het heerlijk om te doen.
Ik ga me ook verder verdiepen in de Peerdegaerdtse moestuin. Het is de bedoeling dat ik me over de kruiden ga ontfermen. Dat lijkt me heel leuk om te doen. Ik ga ook nog een lesje bij Lisette (Kreischer) (herborist en fotograaf van Landgoed de Peerdegaerdt) volgen over medicinale kruiden. Dat lijkt me heel interessant.
Ik ben ontzettend positief. De afgelopen jaren, ook door Corona had ik niet veel mensen om me heen en dat heb ik erg gemist. Dat haal ik nu een beetje in. Als ik thuis ben en ik vertel over De Peerdegaerdt, dan zit ik daar met een glimlach van oor tot oor. Mensen om me heen zien wel dat ik het naar mijn zin heb.”
Welke van jouw persoonlijke waarden of overtuigingen sluiten echt aan bij de missie van De Peerdegaerdt?
“Het in duurzaamheid denken. Gewoon goed zijn voor de aarde, voor de mens, voor de dieren. Ik heb natuurlijk altijd heel dicht op de zorg gezeten. Dat is niet voor niks. Ik vind het belangrijk om goed voor mensen te zorgen. Aarde, natuur, dieren, dat wordt hier allemaal gecombineerd en dat staat heel dicht bij me.”
Op welke manier heeft vrijwilligerswerk hier maar misschien ook wel eerder bijgedragen aan jouw persoonlijke groei?
“Mijn werk op De Peerdegaerdt is dus de eerste vrijwillige functie die ik heb. Het is misschien dan ook een beetje vroeg om te zeggen. Ik merk wel dat op een plek zijn waar iets gebeurt wat je nauw aan het hart gaat en je je voor inzet, een enorme positiviteit met zich meebrengt en dat is mooi om te ervaren.”
Hoe belangrijk is het werk van een vrijwilliger?
“Ik heb natuurlijk nu nog niet zo heel veel ervaring. Maar ik denk dat het zeker voor De Peerdegaerdt heel belangrijk is, want zonder vrijwilligers is het niet bol te werken allemaal. Groenbeheer, de dieren, het klussen, er is zoveel werk te doen.
Mijn vader heeft een tijdje in een verpleeghuis gezeten voordat hij overleed. En daar zag je ook hoe belangrijk vrijwilligers zijn. Mensen die daar even een ommetje met hem liepen. Een praatje maken. Even de tijd vrijmaken om iemand echt te zien.
Ja, vrijwilligerswerk is heel belangrijk en onmisbaar.”
Wat zou je zeggen tegen iemand die overweegt om vrijwilligerswerk te gaan doen en misschien in het bijzonder om hier vrijwilligerswerk te doen?
“Doen! Ik heb natuurlijk ook een beetje groene vingers en een passie voor de keuken. Ik heb ervaring in de zorg. Voor mij is de stap naar De Peerdegaerdt misschien makkelijker gemaakt dan voor een ander. Ik zou in ieder geval op zoek gaan naar vrijwilligerswerk dat bij je past.”
Je bent eigenlijk zelf nog maar net begonnen met vrijwilligerswerk. Heb je advies?
“Ja, gewoon proberen, toch? Je zit nergens aan vast. Kijk gewoon wat je leuk lijkt om te doen. Er is genoeg te doen. Ga gewoon kijken, loop een dagje mee. Dat heb ik hier ook gedaan en dat heeft me een goede indruk gegeven en me versterkt in de gedachte dat ik hier wel op mijn plek zou zijn. Dat heeft me doen besluiten te zeggen dat het me leuk lijkt hier vrijwilliger te worden.”
Zijn er al specifieke vaardigheden of inzichten die je hebt opgedaan hier?
“Ja, ik ben dus heel veel aan het leren over de veganistische keuken en veganistisch koken en dat vind ik geweldig.”
Is er iets gebeurd of heb je iets meegemaakt wat je heeft geraakt of wat je bijgebleven is?
“Daar ben ik denk nog niet lang genoeg voor hier, maar wat me wel opvalt is hoe heerlijk vrij de dieren hier rondhobbelen. Het is altijd een heerlijke beestenboel in de buurt van de keuken. Logisch, want ze denken natuurlijk dat er wat te halen valt of ze zoeken gewoon het gezelschap op.”
Laatste verplichte Peerdegaerdt vraag: Wie is je favoriete dier en waarom?
“Ik vind de kippen in de buurt van de keuken altijd heel gezellig. De paarden vind ik prachtig, maar ik ben er ook een beetje bang voor. Indrukwekkend vind ik ze. Echt een favoriet, heb ik nog niet, vraag dat nog maar eens over een half jaar. Ik heb ook alle namen nog niet bij de koppies, maar het begint te komen.”
Is er nog iets wat je kwijt wilt?
“Ik vind het heel leuk om hier te zijn en ik ga het ook steeds leuker vinden. Ben heel benieuwd wat de toekomst me gaat brengen hier op Landgoed de Peerdegaerdt.”