Vorige bericht

Ervaringsverhaal – “Gewoon proberen, uiteindelijk komt het wel goed”

Na de zomervakantie begint succesvolle uitstromer Roos aan een volgend hoofdstuk van haar herstel met als doel terugkeer naar school. Op De Peerdegaerdt werkte ze hard aan de basis hiervoor en dat heeft ze voortreffelijk gedaan.

Ze kijkt terug op een fijne periode op de zorgboerderij en in dit blog deelt ze ervaringen en bevindingen. Ze had vooraf geen idee hoe belangrijk De Peerdegaerdt voor haar zou worden.

“Waarom ik nou weer?”

Roos valt uit. Ze voelt zich depressief, angstig, doelloos en heeft last van dwangklachten. Wanneer ze verhalen hoort van klasgenootjes denkt ze alleen maar: “Waarom lukt mij dit niet? Waarom ik nou weer?” Ze voelt de somberte alleen maar toenemen. Hele dagen zit ze thuis en verdwijnt in filmpjes kijken op het internet. Het is een negatieve spiraal, die haar maar niet lukt te doorbreken.

Roos’ ouders gaan op zoek naar een plek waar hun dochter hopelijk in ieder geval dat nare gevoel zou kunnen doorbreken. Ze komen uit bij het thuiszittersprogramma van Landgoed de Peerdegaerdt. Roos zelf wil zich vooral “gewoon” blijer gaan voelen en uiteindelijk werken aan dat grote doel om weer zorgeloos naar school te kunnen, maar dat is nu nog echt een ver-van-haar-bed-show. Ze heeft geen ervaring met zorg(trajecten), alleen af en toe gesprekken met Boba. Ze weet dan ook niet wat te verwachten en laat het allemaal maar gelaten over zich heenkomen.

“Zorgboerderij is ook een soort school?”

Roos weet niet wat zorgboerderij precies inhoudt en denkt dat het ook een soort school is. Haar eerste dag is dan ook anders dan ze verwachtte. Zoveel dieren en andere jongeren die ook met ieder hun eigen verhaal dagbesteding volgen. Het is spannend en overweldigend. Maar haar eerste dag valt op een dinsdag. Toevallig is dat de dag waarop de hoefsmid aanwezig is. Ze mag meteen helpen! Paard Spider moet naar de smid en gewapend met appeltjes helpt Roos mee de boel in goede banen te geleiden. Ze vindt het ingewikkeld want ze is onzeker en vraagt zich af of ze het allemaal wel kan. Paarden vindt ze ook een beetje eng!

Maar ze zet dapper door en natuurlijk gaat haar dit gewoon goed af! Het geeft meteen vertrouwen, hetgeen zo belangrijk voor haar is en een thema in haar traject. Onzekerheid speelt haar parten, maar gedurende haar tijd op De Peerdegaerdt groeit ze hier enorm in. Evenals in voor zichzelf opkomen en grenzen aangeven. De start van dat grote proces begint toch echt die eerste dinsdag al, met Spider bij de hoefsmid.

Snel opbouwen

De eerste dag is uiteindelijk een groot succes. Ze begint uit te kijken naar haar verblijf op de zorgboerderij en ze is er heel graag. En zelfs als ze niet helemaal fit is, komt ze toch. Een gebroken arm hield haar nog niet tegen!

Paarden buiten zettenZe heeft grote interesse in de dieren, gaat mee naar tandarts- en dierenartsafspraken en zet ’s ochtends graag de paarden buiten. Haar traject is snel op- en uitgebouwd en inmiddels komt ze iedere dag. Ze bloeit op. Ze rijdt op de tractor mee, brengt tijd door met de dieren, denkt mee en is ondertussen keihard aan de slag met zichzelf. Ze is helemaal thuis op De Peerdegaerdt.

Binkie

Praten is nog een puntje van aandacht voor Roos. Dat doet ze niet zo makkelijk. Je uiten over wat je denkt en voelt en wat je eigenlijk wil en wat niet. Ingewikkeld! Op De Peerdegaerdt leert ze dat zich mag uiten, dat het veilig is. Ook praat ze met schaap Binkie, hij kent haar geheim en zal het nooit doorvertellen.

Een ander mens

Zoals Roos begon en zoals ze nu in het leven staat, is een wereld van verschil! Somber, geen energie, geen zelfvertrouwen, geen toekomstperspectief. En nu… Ze durft zichzelf te zijn, heeft vertrouwen, gaat actief contact met anderen aan, ervaart meer energie en veel minder onrust. Angst en dwang zijn naar de achtergrond verdwenen. Ze zit veel beter in haar vel en durft naar de toekomst te kijken. Op De Peerdegaerdt heeft ze zoveel leuke dingen kunnen doen die haar geholpen hebben.

Ze vindt het jammer dat het traject op De Peerdegaerdt stopt, maar ze merkt dat ze er klaar voor is. Ze kijkt er ook naar uit om verder te gaan. Ze wil paardenmeisje worden en dieren en mensen helpen. Werken op een zorgboerderij of aan de slag als dierentandarts lijkt haar ook wel wat.

Ze heeft in ieder geval geleerd dat ze mag zijn wie ze is en er niets is waar ze zich voor hoeft te schamen. Met vertrouwen gaat Roos verder bij Horses&Co.

Namens alle dieren, medewerkers en andere Peerdegaerdtse vrienden, alle geluk en succes!

Volgende bericht