Is honing vegan? Hoe zit dat?
Waarschijnlijk een van de meest gestelde vragen als het over bijenhoning gaat, is honing vegan? We kunnen kort zijn, nee! dat is het zeker niet.
Honing wordt gemaakt door bijen voor bijen, en hun welbevinden kan worden opgeofferd wanneer het door mensen wordt geoogst. Belangrijk is dat het oogsten van honing niet strookt met de definitie van veganisme zoals die door de gemeenschap is gedefinieerd. Het uitgangspunt ten opzichte van bijenhoning is juist, om niet alleen de wreedheid, maar ook de uitbuiting te willen terugdringen.
Wees bewust en ga voor een honing vervanger, vegan honing of opvolger zoals de Floral Nectar for Honeys!
Hoe zit het met honing van de bij?
Honing is de energiebron van bijen; zonder honing zouden ze verhongeren. Honing levert ook essentiële voedingsstoffen bij slechter weer en in de wintermaanden.
De honingbij, het bijengeslacht dat voor de commerciële honingproductie wordt gebruikt, bezoekt tot 1500 bloemen om voldoende nectar te verzamelen om zijn “honingmaag” te vullen; een tweede, aparte maag waarin enzymen de nectar beginnen af te breken tot honing.
Na terugkeer in de bijenkorf wordt deze honing weer uitgebraakt en gekauwd door “huisbijen” om het honingproductieproces te voltooien. Elke bij produceert slechts een twaalfde van één theelepel honing in zijn leven: aanzienlijk minder dan de meeste mensen verwachten. Honing is fundamenteel voor het welzijn van de bijenkorf.
Wat is vegan honing dan precies?
Vegan honing is gemaakt door mensen en op basis van fruit en kruiden, zoals onze "Floral Nectar for Honeys" - Bekijk de introductievideo en Leer meer!
Het onethische van de bijenhoning-industrie.
Conventionele imkers streven naar een maximale honingoogst, waarbij een hoge honingopbrengst als een teken van succes wordt gezien. Wanneer imkers de honing uit een bijenkorf halen, vervangen ze die door een suikervervanger die aanzienlijk slechter is voor de gezondheid van de bijen omdat de essentiële micronutriënten van honing ontbreken.
In de conventionele bijenteelt worden honingbijen specifiek gekweekt om de productiviteit te verhogen. Dit selectief fokken beperkt de genenpoel van de populatie en verhoogt de vatbaarheid voor ziekten en grootschalige sterfte. Ziekten worden ook veroorzaakt door de invoer van verschillende bijensoorten voor gebruik in bijenkasten.
Deze ziekten worden vervolgens verspreid onder de duizenden andere bestuivers waar wij en andere dieren op vertrouwen, waardoor de algemene mythe dat honingproductie goed is voor ons milieu, in twijfel wordt getrokken.
Bovendien kunnen bijenkasten na de oogst worden geruimd om de kosten voor de boer laag te houden. Imkers knippen koninginnen vaak met hun vleugels om te voorkomen dat zij de bijenkorf verlaten om elders een nieuwe kolonie te stichten, wat de productiviteit en de winst zou verminderen.
De populariteit van honing lijkt niet af te nemen. De honingindustrie is, zoals vele andere commerciële industrieën, winstgericht en het welzijn van de bijen is vaak ondergeschikt aan commercieel gewin.